خودم  ، تنهایی و فکر تو ک مدام دیووانه ام میکند  برای یافتنت تمام شهر را بگردم

 در کدامین خانه  شهر پنهانی ک هرچقدر میگردم ، هرچقدر فریاد میزنم اثری از تو نمی یابم

ب راستی تو تنها کسی بودی ، هستی ک میتوانست مرا این چنین دیووانه خود کند

هیچکس نمیداند چ شد ک عاقل ترین مرد شهر این چنین کارش ب رسوایی و دیوانگی رسید

عشقت همچون افسانه ای رازگونه در قلبم پنهانس ن شوری برای رهایی دارد ن میلی ب جدایی

بی شک تو تنها کسی هستی و خواهی بود ک در قلبم جاودانه خواهی ماند

من متولدِ پاييزم

فصل ِ زردی

فصل ِ بادِ وحشی

فصل ِ شاعرهای پير

فصل ِ نقاشان بی نظير

کس چه می داند!

شايدم بس دلگير!!

راستي چه کسی می گفت؟

« زندگی تر شدن پی در پی در حوضچه اکنون است »

گويا سهراب هم تر شده بود…!

من متولد پاييزم

فصل ِ دلسردی عشق

فصل ِ افتادن ِ برگ

فصل ِ تولد ِ رنگ!

و تـــو هم، متولد پاييز

تو هم ســرد!

تو هم بــاد!

من متولد پائيزم

فصل ديدن رنگ در بعد نگاه

فصل آرامش دل

فصل غوغای نگاه!

فصل خواهش

فصل سايه

فصل باران

بـــاران!

پاییز برای بعضی ها دل انگیز است و برای بعضی ها غم انگیز

برای من فصل سردی دلهاست

فصل باریدن اشکها

فصل تنهایی قدم زدن روی برگهای نارنجی

فصل رقصاندن آتش سیگار در سیاهی و سکوت شب

اینروزها هوای دلم هم پاییزیست

میگم مهم نیست

اما وقتی اسمشو میشنوم داغ دلم تازه میشه

میگم مهم نیست

اما وقتی بهش فکر میکنم اشک توچشام جمع میشه

میگم مهم نیست

اما در تنهایی همش باهاش حرف میزنم

میگم مهم نیست

اما بعضی وقتا دستم میره به شمارش زنگ بزنم نزنم بزنم

میگم مهم نیست

اما دلم واسه صداشو خنده هاش لک زده

میگم مهم نیست

اما شبا تاصبح خوابم نمیبره باخودم میگم یعنی داره چیکار میکنه

میگم مهم نیست

اما میدونم چقد مهمه میدونم چقد دوسش دارم

میگم مهم نیست

میگی بگو مهمه، ولی نیست

اره مهمی ،ولی نیستی.....