خودم  ، تنهایی و فکر تو ک مدام دیووانه ام میکند  برای یافتنت تمام شهر را بگردم

 در کدامین خانه  شهر پنهانی ک هرچقدر میگردم ، هرچقدر فریاد میزنم اثری از تو نمی یابم

ب راستی تو تنها کسی بودی ، هستی ک میتوانست مرا این چنین دیووانه خود کند

هیچکس نمیداند چ شد ک عاقل ترین مرد شهر این چنین کارش ب رسوایی و دیوانگی رسید

عشقت همچون افسانه ای رازگونه در قلبم پنهانس ن شوری برای رهایی دارد ن میلی ب جدایی

بی شک تو تنها کسی هستی و خواهی بود ک در قلبم جاودانه خواهی ماند

من ازتمام آسمان یک باران رامیخواهم...

ازتمام زمین یک خیابان را...

وازتمام تو...

یک دست که قفل شود دردست من...

 من بودم
تو
و یک عالمه حرف...
و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد!!!
کاش بودی و
می فهمیدی
وقت دلتنگی
یک آه
چقدر وزن دارد