چقدر گاهی دوش آب ِ گرم خوب است .

چقدر گاهی میچسبد این بی خبری از دنیا ؛

وقتی زیر دوش فقط صدای شر شر آب می آید و

مجبوری چشم هایت را زیر ِ دوش روی همه چی ببندی

و به هیچ چیز جز لذتِ ریختن ِ آب ِ گرم روی سر و  كمرت فکر نکنی !

بعد هم بخاری که همه جا را فرا گرفته ؛

مقدمه ای باشد برای روبرو نشدن ِ ناگهانیت با دنیایی که چند دقیقه تنهایش گذاشتی !

از پشت بخار ها کم کم دنیای بیرونت را ببینی و پا بگذاری درونش .

آآآ هههه که چه لذتی !