امشب میزنم به سلامتیه اون لامصبی که از زندگیم رفت...

اما هنوز از این دل لعنتی نرفته.....!!!!

به سلامتی اونیکه تا بود ؛

امید بود ...

نفس بود ...

آرامش بود ...

رویا بود ...

ولی خاطره شد

بغض شد ...

درد شد ...

کابوس شد ...

به سلامتیه کسی که عادت کردم به نبودنش، ولی باز دلم بودنش رو میخواد.....

سلامتی اون بی معرفتی که پا پیش گذاشتم واسه برگشتنش اما فهمیدم دیگه ازم سیر شده.......

سلامتی مخاطبم که چند هفتس ازش خبر ندارمو دلم واسه صداش یه ذره شده.......

سلامتی اونی که الان بدون من خوشه و حتی دیگه اسمم یادش نیست.....

سلامتی مخاطبی که دیگه خاص نیست چون مال من نیست......

سلامتی تنها ماه زندگیم که بعد رفتنش حتی شبام هم سوت و کور شده.... ..