چکامه یی برای تابه

تابه جهیزیمون یادت میاد؟

با وفاتر از تو بود!

سوخت با آتش فقری که مرا می سوزاند!

ساخت با چربی و چرک!

هفته و هفت نیمرو!

دسته اش اب شد و رنگش رفت!

بگذریم...

بگذریم از گذر آن همه رویاهایش!

حسرت دیدن فر،

پختن پیتزاهایش!

گاه گاهی از سر بی تابی،

گریه میکرد ولی تابانه!

آتش فقر مرا می بوسید!

هم زمان با دل من می پوسید!

دل من!

تابه رویاهایم...

حسین پناهی